- κεκωλυμένος
- κεκωλῡμένος , κωλύωhinderperf part mp masc nom sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
κεκωλυμένος
Look at other dictionaries:
повелѣниѥ — ПОВЕЛѢНИ|Ѥ (843), ˫А с. 1.Приказание, повеление; предписание: Кротость же ѥсть. ѥже никомѹже не досажати. ни въ словеси ни въ дѣлеси. ни въ повелѣньи. Изб 1076, 33; ‹ра›д‹ъ›ке хотъке ‹сн›овиде витомире ‹ис›пили лагъвицю сьд‹е а› ѫгриньмь… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
κεκωλυμένως — (Α) επίρρ. με εμπόδια. [ΕΤΥΜΟΛ. < κεκωλυμένος, μτχ. παθ. παρακμ. τού κωλύω] … Dictionary of Greek
